Rukiye İkbal Yıldız Yazdı…
Bir baba…
Ve canından can bir Yusuf.
Issız bir çöl , çölde bir kuyu…
Yusuf kuyuya düşer.
Yakup’un yüreğine ateş
Ay hüzünle düşer Kenan’a
Ay hüzünle yansır kuyuya
Ve yıldızlar hüzünle bakar…
Ah! Yusuf
O kuyuda ne yapar
Yakup ne yapar
Yusufsuz
Ay parçası olmadan gözleri nasıl görür
Kuyunun yanına bir kafile gelir
Kuyudan bir ay parçası çıkacağı nerden bilinir
Yusuf, Mısır’a Sultan olmaya gitmekte
Kimsenin haberi yok
Yalnızca Allah bilmekte
Yusuf köle pazarında
Yusuf zindanda,
Yakup, imtihanda
Yakup’un elleri semada
“Ben, derdimi ve üzüntümü sadece Allah’a arz ediyorum”
Baba, oğul sabrediyor
Yusuf Sultan oluyor
Bir gömlek geliyor Yakup’a
Yusuf’unun gömleği bu
Yakup Yakup’un gözü aydın
Yakup’un yüreği aydın
Bir kavuşma,
Bir sevinç
Bir baba…
Ve canından bir can
Mısır’a sultan bir Yusuf…
