Biz de ANTEP PRESS olarak akıllardaki ortak soruya cevap olması maksadıyla hem pratiğiyle hem de teorisiyle siyasetin içinden biri olan Av.Yaşar Atılgan ile siyaset nedir, nasıl icra edilmelidir, siyasi pratiklerde var olan eksiklik ve günümüz siyasetinde / siyasetçilerindeki problemler nelerdiri konuştuk. İşte söyleşimiz…Elif KORKMAZ

          Her şeyden önce benim siyasetin teorik yanıyla da pratik yanıyla da ilgilenmem profesyonel bir ilgi olmadı. Her ne kadar yetiştiğimiz ortam siyasal yanı ağır basan bir ortam olsa da, siyaset ile fiilen ilgilenmem Ak Parti ile başladı. Sekiz yıl fiilen Ak Parti içinde siyasetle ilgilendim. Bir medeniyet tasavvuruna sahip olarak yetiştiğimiz / yetiştirildiğimiz için hayatımızın hiçbir döneminde siyasete ilgisiz kalmadık. Dünyadaki, Türkiye’deki, bölgedeki ve yaşadığımız şehirdeki siyasal gelişmeleri imkanımız nispetince takip etmeye çalıştık. Bu gelişmelerin arka-planlarını anlamaya, bunlar arasındaki irtibatı kurmaya gayret ettik. İbn Haldun’un dediği gibi “İnsan tabiatı itibarıyla medeni olan bir varlıktır.” Medeniyet siyasetle yakından alakalıdır. Bir medeniyet tasavvuru olan her insan doğası gereği siyasetle bir şekilde ilgilidir. Bunun herhangi bir partide aktif görev alıp almamasıyla ilgisi yoktur. İçinde yaşadığı dünyada, içinde yaşadığı ülkede, içinde yaşadığı bölgede ve içinde yaşadığı şehirde “iyi”yi, “güzel”i ve “doğru”yu hakim kılmak isteyen, bunun derdinde olan herkes bir şekilde siyaset ile ilişkilidir.

Başta da söylediğim gibi ben profesyonel bir siyasetçi değilim, olmadım da. Ama fiili siyasetin bana kazandırdığı pek çok deneyim oldu. Ancak bu süreç zarfında siyasetin teorik yanıyla ilgimi koparmamaya çalıştım. Onun bana sağladığı koordinatlar içerisinde hareket etmeye çalıştım. Bunda akademik bir çevreden gelmemin elbette etkisi olmuş olabilir. Ama ben bunu daha ziyade yetiştiğimiz kültürel ortamın bize sağladığı bir bakış açısı olarak görüyorum. Hem öğrencilik yıllarımızda, hem de sonraki yıllarda içinde bulunduğumuz kültürel ortam bize çok temel bazı düşünsel parametreler kazandırdı. Pusulası olmayan bir geminin kaderinin rüzgarın elinde olacağı bilinen bir gerçektir. Bu yüzden biz pusulasız yola çıkmamayı itiyat edindik. Bizim pusulamız ait olduğumuz medeniyet ve bu medeniyetin kurucusu olan inandığımız değerlerdir. Çevremizde olup bitenleri bu istikametten anlamaya, yorumlamaya ve ona göre, neyi nasıl yapmamız gerekiyorsa onu öyle yapmaya çalıştık.

“SİYASETÇİNİN BİR MEDENİYET TASAVVURU OLMALI” 

Sizce siyasetin teorisiyle ilgilenmenin pratiği açısından önemli olmasının temel nedeni nedir?

Bilindiği gibi siyaset kurumu toplumun aktüel sorunlarını çözmeyi amaçlayan bir kurumdur. Bu doğru. Ama ortaya çıkan sorunları nasıl algıladığımız, bu sorunlara ne tür çözümler ürettiğimiz konusu teorik bir arka-planı gerekli kılar. Siyasetin teorik yanı tıpkı deniz feneri gibidir. Yolunuzu kaybetmemenizi sağlar. Toplumun sorunları karşısında nerede durduğunuzu, durmanız gerektiğini gösterir. Günü kurtarmak adına siyaset yapmak bizim işimiz olamaz ve olmamalıdır da. Teorik arka-plan ise bir medeniyet tasavvuru ile ilgilidir. Teorik zemini sağlam olmayan bir siyaset kurumunun da, bir siyasetçinin de kalıcı çözümler üretmesi mümkün değildir. Bu yüzden, siyaset kurumunun da, siyasetçinin de bir medeniyet tasavvurunun olması gerek.

Elbette olur. Zaten olması da doğaldır. Toplumun siyasetten beklentisi daha çok somut sorunlarının çözülmesidir. Bunun ne şekilde çözüldüğünün önemi yoktur onun açısından. Önemli olan kendi sorunun çözülmesidir. Siz bir siyasetçi olarak elbette bunu görmezden gelemezsiniz. Zira siyaset o kişinin “o an” memnun edilmesi üzerinden yürür. Siz onu “o an” memnun edemezseniz uzun vadede memnun etmenizin bir anlamı kalmaz. Zira siz siyaset yapma zeminini kaybedersiniz. Çünkü siyaset, toplum ile, toplumun memnuniyeti ile yapılır. Ama bir siyasetçinin sadece “günü kurtaracak” çözümler üretmesi doğru değildir. Aynı zamanda toplumun ortak iyiliği için ve geleceği için de çözümler üretebilmeli. Bu durum o sırada siyaset yaptığı tabanın memnuniyetini sağlamayabilir. Ama uzun vadede onların çok önemli sorunlarını çözecektir. İşte burada siyaset yapma becerisi ortaya çıkar. Siyasetçi teorik olanla pratik olanın dengesini sağlamalı. Tamamen “bu günü kurtarmaya” odaklanmadan, ama aynı zamanda “bu günü” de ihmal etmeden çözüm üretecek bir dil ve üslup bulmalı. Bu günün muhataplarının memnuniyetini ihmal etmeden, yarının muhataplarının da memnuniyetini sağlayacak şekilde davranmalı.

Kuşkusuz bir genelleme yapmak doğru olmaz. Ancak bunun çok da yeterli düzeyde olduğunu söylemek maalesef çok zor. Olumsuz örnekler pek çok olmakla birlikte bizim daha çok olumlu örnekleri gündeme getirmemizde fayda var. Zira eskilerin dediği gibi “su-i misal emsal olmaz”. Bu bağlamda ben Hükümetin son zamanlardaki dış politikadaki izlediği tutumu ve kaydedilen olumlu gelişmeleri bir medeniyet tasavvurunun yansıması olarak görüyorum. Aynı şekilde buna paralel olarak Türkiye’nin temel sorunlarını çözmek için gösterilen irade de böylesi bir anlayışın ürünüdür. Bunlar günü kurtarmaya dönük çabalar olarak görülemez. Bir ülkenin, bir milletin geleceğini kurmak adına atılan akl-ı selim adımlardır bunlar. Ülkemizde bu akl-ı selim adımları atacak akl-ı selim siyasetçilerin olması hepimiz için bir kazançtır. Eminim, bu atılan adımlar bugün bunun değerini taktir edemeyenler için de bir kazanç olacaktır.

Her şeyden önce siyasetin bir medeniyet tasavvuru üzerinden yürütülmesi gerektiğine inanıyorum. Siyaset bu toplumun sadece bu gününü kurtaracak bir kurum değil, aynı zaman da geleceğini inşa edecek bir kurumdur. Bir takım güç odaklarının çıkarlarını merkeze alan bir siyaset anlayışından uzak durmalıyız. Siyaseti mümkün olduğu ölçüde ahlaki bir zeminde yürütmeliyiz. Siyasi mekanizmanın liyakat kriterini öne çıkaracak şekilde kurgulanması lazım. Ancak bu sayede siyaset kifayetsiz muhterislerin kendilerine yer bulamadıkları bir yapıya kavuşur.

*YAŞAR ATILGAN KİMDİR?